Bu yazıyı yazdığım günün tarihi 14 Şubat 2005. Hepinizin bildiği gibi ‘Sevgililer Günü…‘ Bugünü herkes tek bir kişiye adar her nedense… Sevgilisiyle, nişanlısıyla, eşiyle baş başa güzel bir gün geçirmek isterler senede bir gün de olsa…
Peki, farklı bir şey yapmak istemez misiniz? Gelin bugün çevremizde olup belki hiç farkına bile varmadığımız, bizim sevgimize ve ilgimize muhtaç tüm canlılara bir parça sevgi verelim. Şöyle bir sokağınıza bakın… Şu köşedeki kurumuş eğilmiş ağacı, karşıda sadece kafasının okşanmasını bekleyen kediyi, karşılıksız sevgi bekleyen size yalvaran gözlerle bakan sokak köpeğini gördünüz mü?
Gelin bugün onlarla sevgimiz paylaşalım… İnanın onlar bizim vereceğimiz bir lokma ekmek bir parça sevgimizden başka bir beklenti içinde değiller; olmazlar da zaten… Bir kez karnını doyurduğunuz veya başını okşadığınız bir hayvan, koşulsuz şartsız size ömür boyu bağlanacaktır…
Onlara sevgiyle yaklaşın, inanın karşılığını görecek ve sizi bir ömür boyu karşılıksız sevecek bir sevgili kazanmış olacaksınız.
Yazı: Türkan Güler (Kadıköy Hayvan Dostları Platformu),
Fotoğraf: İsmail Şahinbaş
Sırtçantam 3. sayı, Mart 2005