Zorlandığım zaman düzenin içine girmekten ve aykırı bakarken hayata gözlerimi bulutlara yönlendiririm. Biliyorum ki bulutlarda huzur vardır. Bir denizin dalga görmemiş yüzündeki dinginliği yakalarım onların derin gözlerinde.
Kısa adı KAFSAD olan Kahramanmaraş Fotoğraf ve Sinema Amatörleri Derneği’nin düzenlediği ‘Kahramanmaraş Uğurböcekleri Fotoğraf Buluşması’ etkinliği beni çok heyecanlandırdı. 2273 metre yükseklikteki Çimen Dağı Uludaz Tepesi’nde uğur böcekleri ile beraber bakacaktım bulutlara ve belki de uğur böceğinden aldığım bir buseyi bulutlara ellerimi uzatıp sunmayı başaracaktım.
20 Haziran Cumartesi öğle saatlerinde Necip Fazıl Kısakürek Kültür Merkezi önünde buluştu Ankara, İstanbul, Konya, Maraş, Adana, Samsun ve diğer birçok ilden gelen ve gönüllerini fotoğrafa veren güzel insanlar. Güzel dostluklar paylaştım. Başta KAFSAD Başkanı sevgili İrfan Beyazıt olmak üzere tüm fotoğraf dostları ile yaşadım aynı heyecanı aynı duyguları. Aynı ışık vardı hepimizin gözünde aynı coşku yüreklerimizde.
Büyüksır Köyü’nde davul zurna eşliğinde çekilen halayın tadını, yenilen dürümü ve içilen ayran ile kamp ateşinde yapılan kahvenin hatırını 140 yıl gönlümde taşımaya karar verdim. Kahve sundum sıcak dostluklar adına insanlara aynı ateşin başında.
Bulutları yakalayamasam da ellerimle, onlarla da paylaştım sıcaklığını Kahramanmaraş’ın, şarkılar mırıldandım kulaklarına. Karadeniz’den gelen esintilerle Akdeniz’in sıcaklığını Kahramanmaraş’ta buluşturduğu için Uludaz’ın, deniz görünümlü bulutlarına sundum şükranlarımı.
Ancak, uğur böceklerinden buse alamadığım için sunamadım bulutlara elbette. Alamadım çünkü korkuyla verilemez bir küçük buse insanın yanağına. Oysa ‘uç uç böceğim’ diye şarkılar mırıldandım onların da kulaklarına. Ama ne buselerini alabildim, ne de şarkılarıma konuk edebildim kalplerini.
Ben kendi adıma özür diliyorum güzel Maraş’ın güzel uğurböceklerinden. Kocaman ayaklarımla aralarına daldığım için fotoğraf çekmek adına…
Metin ve Fotoğraflar: Füsun Demiray
26.12.2010