Sonbahar hüznü tüm şiddeti ile benliğimizi, bedenimi, ülkemizi sarmış durumda. Nereye baksak sarı, kırmızı ve turuncu renk hâkim. Akşamlar artık daha soğuk, günler de kısa.
İster istemez çocukluk günlerimize dönüyoruz. Bir daha yaşamamızın mümkün olamayacağı o altın günlere… Sadece anılarıyla, kaybettiklerimizin ardından iç çektiğimiz o altın günler…
İşte ben hep iç çektiğim o günlere ait ezberimden bir şiir, bir dostun tüm dizeleri hatırlattığı o şiir. O güzel kuşları, dedelerimi, babaannemi, anneannemi hatta mahallemizin köpeği Tomi’yi anımsatan o şiir. Şiir Zeki Tunaboylu’a ait.
Göçmen Kuşlar (Şiir: Zeki Tunaboylu)
Gittiniz hep dizi dizi,
Bıraktınız ülkemizi,
İlkbaharda gene gelin,
Unutmayın sakın bizi.
Gelmeden kış, yağmadan kar,
Gidin, gidin güzel kuşlar,
Uzak güney illerinde,
Bol yiyecek, bol güneş var.
Türkülerle gidersiniz,
Kim gösterir size yol, iz?
Ürkütmez mi kalbinizi,
Yüce dağlar, coşkun deniz?
Gökte olup sıra sıra,
Kayboldunuz ufuklarda,
Göçmen kuşlar, güzel kuşlar,
Yine gelin ilkbaharda!
Metin ve fotoğraf: İsmail Şahinbaş
25.10.2011