Erciş Balık Göçü Şenliği’nden sabahın ilk saatlerinde Iğdır’a dönerken yolda karşıma çıkan gelincik tarlasını gördüğümde aklıma ilk gelen bu cümle oldu.
Bu deyim, Kaçkarlarda söylenen bir şiirin en vurucu cümlesi. Aslında ‘Açma Dağlar, Ağlatma Beni’ şeklinde olacaktı. Ben biraz değiştirdim.
Van Gölü’nün kıyısında, turkuaza doğru uzanan bu tarlayı kim görse şaşırırdı. Uzun süre tarlaya baktım. Tüylerim diken diken oldu. Yok böyle bir güzellik.
Bir kelimeden bir roman yazılır. Bir roman okursun, bir kelime ile özetlenir. Böyle bir güzellik nasıl fotoğraflanmalı? Bu renk, bu masumiyet nasıl anlatılmalı?
Metin ve fotoğraf: İsmail Şahinbaş
23.06.2011