Politika Gazetesi’nin 2 Eylül 1976 tarihli nüshasında felsefeci Arslan Kaynardağ’ın ‘kültürel koruma örneği olarak Safranbolu’ başlıklı yazısı bir bilim adamının öngörüsü bakımından çok önemlidir.
Yazının girişi bunu doğrular niteliktedir: “Turizmden çok Safranbolu’yu, o bölgenin kültür merkezi yapma üzerinde durulmalıdır. Bir ‘güzel sanatlar akademisi’ kurulabilir.”
Yazının devamı özetle şöyledir: “İlçe, öğrencilerin, bilim adamlarının ve kültür severlerin gidip geldikleri bir yer olur o zaman. Bu yolda ilk adım olmak üzere İTÜ Mimarlık Fakültesi’nin Safranbolu’da bir araştırma merkezi açması, bu merkezi öteki fakültelerin açacağı araştırma merkezlerinin izlemesi düşünülebilir. Nitekim etnografya müzesinin kurulması, değerli eski kitapların bulunduğu kitaplığın düzenlenmesi için karar alınmıştır.”
Açtığım özel Safranbolu Araştırma Merkezi 10 yılını doldurdu. Diğerleri nerede? Lafla peynir gemisi yürümüyor. 1998’den beri Ankara’da, Vakıflar Genel Müdürlüğü’nde bulunan 1.802 adet el yazması ve basma kitaplar Safranbolu’ya geri gelmeyi bekliyor.
Tarihimize sahip çıkalım. Tarihi Muvakkithane binasında tabela var, netice yok. Arife tarif olmaz.
Fotoğraf: İsmail Şahinbaş