İyi filmler, güçlü senaryolardan çıkar derler ya, iyi müziklerde filmlerde etkili olur bence. Pek tabii ki görüntü ve kurgu da çok önemli. Theodoros Angelopoulos’un ‘Sonsuzluk ve Bir Gün’ filmini düşündüğümüzde bunların hepsinin var olduğunu görürüz. ‘Sonsuzluk ve Bir Gün’ filmi kimlik arayışında olan bir insandan bahseder. O’nun hikâyesini anlatır. Aslında pek çoğumuzu anlatır.
Peki ya bu fotoğraf? Bu fotoğraf; sonsuz gök kubbenin altında, yaylacının bir ‘an’ını gösteriyor. Bir fotoğraf, insanın tüm hayatını anlatabilir mi? Bir fotoğrafa bakarken, kendi kurgumuzu yapabilir, fotoğraftaki insanın bir ömür hikâyesini yazıp müzikleştirebilir miyiz?
Yazı ve fotoğraf: İsmail Şahinbaş