Köyümüze çerçiciler gelirdi çocukluğumda. 1960’lı yıllarda. Köy meydanına açılırlardı çerçiler. Biz çocuklar, sevinçten deli olurduk onları görünce. Parası olmayanlar bile, çerçilerden alış veriş yapabilirlerdi. Bazı çocuklar, sırf bir şeyler alabilmek için, evden ne bulursa getirirlerdi. Para yerine buğday, yumurta, eski naylon veya lâstik ayakkabı, kullanılmayan bakır kapları verebiliyorduk.
