Çok küçüktüm. ‘Büyükler’ hikâyeler anlatırlardı. Şu Ermeniler ne menem ve ne öcü insanlardı. Küçük beynim bunu anlamakta o kadar zorlanırdı ki, Ermenilerin insan olduğuna şüphe ederdim. Çakırahmetgil’in dedeleri güya büyükçe eşilen bir çukurun yanında durmuş, çoluk – çocuk, kadın – erkek, yaşlı – genç bütün Ermenileri kıtır kıtır kesmiş…