Dün Gümüş’te bir süre dolaştım. Derede bir gram su akmıyor. Derenin yatağında yok yok… Köprüyü geçtim sağda tel örgüler içinde bir yamaç; karşısında gene ağaçlandırılmış bir alan biri bakımlı, biri bakımsız… Solda duvar üzerinde UNESCO amblemi ve İngilizce yazı duvar işçiliği güzel, turası geleneksel biçimde genel dokuyla uyumlu…
Burası eskiden Köprübaşı diye anılır ve bilinirdi. Şehir’i Kıranköy’e dolayısıyla Bağlar ve Karabük’e taşıt yolu olarak bağlayan tek seçenekti. Şimdi Dibanoz’dan Hastanealtı’na; Şehir’de Akseki’den Cambaz Yokuşu ile Kıranköy’e; Dereköy’den Kadıderesi üzerinden Kıranköy’e üç seçenek yol daha var. Diğerleri işlek değil. Bu nedenle Gümüş dolayısıyla Köprübaşı Safranbolu’nun giriş kapısıdır Edirne’de Kapıkule ne ise Köprübaşı’da o işlevi görüyor.
Tamirhanelerin bulunduğu yerde eskiden Haydarağa Tekkesi vardı. 1952’den sonra yıkıldı. Demir Çelik Fabrikaları burasını tren istasyonu yapmak için satın almış ise de bu ileri görüşlü proje at gözlüğüne takılmış nedense.
2003’de rahmetli olan TTOK Genel Müdürü Çelik Gülersoy burayı düzenlemek için benden bazı bilgiler istemiş bende iletmiştim. Ömrü vefa etmedi.
Artık buranın genel dokuya uygun bir görünüme kavuşturulması zamanıdır. Mülk sahipleri, yerel yönetim, mülki idare, imar planın elverdiği olanaklara göre burayı işlevsel konuma getirmelidirler.
Çeşmeli Konağı’n sahibi Birol Şengün burada Motorcular Evi’ni restore etti. Yolunu iyileştirdi. Sağ olsun. Çok özel ve güzel çevre duyarlılığı.
Gümüşümüz pırlantaya bekleyerek değil işlenerek dönüşür. İşte bir semtin dönüşüm projesi konusu. Yap, yakıştır; Gümüş’e de bu yakışır.
Fotoğraf: İsmail Şahinbaş