Ertesi gün onlarla birlikte ‘yaşamlarına’ uyandım; güler yüzlü ve sakin bir sabaha. Baktım herkes erken kalkıyor. Ben de kalktım. Küçük kızlar müzik çalarımı bulmuş, müzik dinliyorlar. Canan Khan, gülerek ortalıkta dolaşıyor, bana söyleyebildiği tek şeyi mırıldanarak; ‘Selma Khan.’ Ben de ona bastırarak ‘Canan Khan’ diyorum, gülüşüyoruz.