Ne zaman Orhan Kemal’in; ‘Çukurova’nın Bereketli Toprakları’nı okusam, yaşadığım, ayak bastığım topraklarının verimliliğinde ve sıcaklığında daha çok bulurum kendimi. Daha çok yaşıyor hissederim, daha çok ayak basmak isterim…
Güzel memleketim Adana’mızın Çukurova Yöresi’nde zaman hiç bitmez sanki bitmek tükenmez sıcaklığı ile teninizi kavursa da bir kere ayakbastınız mı içinde kaybolur gidersiniz. Bereketlidir toprağında yaşayanların, çalışanlarının emekleri. İnsanların samimiyeti, size olan sıcakkanlılığı ile adeta büyüleniverirsiniz.
Çukurova, eski adıyla Kilikya; Adana, Mersin, Osmaniye ve Hatay illerini içine alan Güney Anadolu’daki coğrafi, ekonomik ve kültürel bir bölgedir. 5.62 milyon nüfusuyla, Türkiye’deki en büyük nüfus yoğunluğa sahip bölgelerden biridir. Her yıl, yazın belli dönemlerinde ırgat göçerleri tarlalarımıza sahip çıkarlar. Ekerler, biçerler ve ortaya çıkan ürünler, mutfağımızın en önemli yerlerinde yerlerini alırlar…
Tarım alanlarında çalışmak için Şanlıurfa, Diyarbakır ve Şırnak gibi illerdeki evlerini terk ederek geldikleri Çukurova’da yılın büyük bir bölümünü geçiren tarım işçileri, ya derme çatma kurdukları çadırlarda veya düşük ücretle kiraladıkları evlerde barınıyor.
Yazın Çukurova’nın 40 dereceye varan bunaltıcı sıcağına, kışın da soğuk ve yağışlı havaya rağmen işlerini aksatmayan tarım işçileri, gün boyu çalışmalarının karşılığında 34 lira yevmiye alıyor.
Mevsimine göre pamuk, karpuz, mısır, biber ve soya tarlalarına giden tarım işçileri, sıcak yataklarından gece saat 3 – 4 sıralarında kalkıp, kahvaltılarını yaptıktan sonra bahçelerde çalışmak üzere evlerinden ayrılıyor.
Çektiğim fotoğraflar Adana’nın Ceyhan İlçesi’ne bağlı Büyük Burhaniye Köyü’nde çalışan ırgatlardır. Fotoğraf çekimine başlamadan önce koyu bir muhabbete daldım hepsiyle. Dertlerini, sıkıntılarını, zaman zaman da mutluluklarını anlattılar kâh gülüp, kâh hüzünlenip… Hayat hikâyelerini dinledikçe etkilendim, etkilendikçe bastım deklanşöre, ölümsüzleştirdim en güzel yaşanmışlıkları…
Ben Çukurovalı biri olarak aralarında olmaktan mutluluk duyuyorum. Onlar kadın, erkek, çocuk yaşlı bu hayatta, hayatın anlamı olan çalışmanın zorluklarına katlanarak evlerine ekmek parasını götürmek için çabalıyorlar. Hayat lüks yerlerde yaşamalarımızı sürdürmek değil, hayat her anımızda her anlamıyla yaşayabilmektir…
Yazı ve fotoğraflar: Çiğdem Aktaş