17 Eylül Cumartesi gün Ankara’da ‘Barış’ yürüyüşü yapıldı. Ülkenin dört bir yanından otobüsler dolusu kadın Ankara’ya taşındı. Ortalama yaş ellinin üstündeydi, çünkü anaların yürüyüşüydü bu. Kaybettikleri çocuklarının acısını yüreğinde taşıyan, yüzünde acılı umut tebessümleri açan, dim dik ayakta anaların. Kaybedenler bilir, evlat acısının tarif edilemez olduğunu. Ben bebeğimi kaybettiğimde, senelerce kendimi toparlayamamış, yürüdüğüm yollarda sık sık düşmüştüm.
