Yerli ‘kafadan kafaya, kalpten kalbe’ konuşur. Birbirlerini hisseder ve sözcüklere gerek kalmadan birbirlerini anlayabilirler. Kimsenin bir diğerinden saklayacağı bir şey yoktur. Topluluk tek bir vücut gibi hareket eder. Sözler ve hareketler kaynaşmıştır. Ayrılık, aykırılık, uyumsuzluk gibi ruh halleri yoktur.
