Üzülmem gerekir mi bilmem. Gel gör ki durum bu. Artık eskisi gibi olamazsın. Törpülenirsin. Fazlalıklarını atar uzun uzadıya yollar. Eksiğini gediğini tamamlar. Artık hiçbir şey içinde öyle acele etmezsin. Sindirmek istersin. Bıraktığın hiçbir şey de yerinde değildir. Muhtemelen annen toz alırken başka bir yere kaldırmıştır.
İyi, güzel gez de sana ne kattı, ne katıyor bu gezmeler güzel kardeşim? Gittin kilometrelerce. E ne oldu yani? Oturup günlerce gezip gördüğüm yerleri, yediğim yemekleri, içtiğim biraları, tanıştığım insanları, edindiğim dostlukları, tanıdığım dokunduğum kültürleri anlatabilirim. Ya da neyse boş verin. Bence ahmaklıktı. Öyleydi değil mi? Yola çıkmadan önce daha fazlaydı ahmaklıklarım, şimdi daha kabul edilir daha insancıl boyutta. Sen de canım! Peh peh… Hadi sağlığınıza…
İstanbul – Paris Bisiklet Turu (17 Ağustos – 09 Ekim 2013)
Can Beydoğan