Orsella’nın yanına döndüğümde hala orada oturuyordu. Ben de yanına oturdum. Vadinin karşı tarafında, epeyce yukarılarda yaşayan bir Lama’dan bahsetti bana. En tepelerde birkaç manastır gördüm. Manastırların en tepeye bir kuş gibi konmuş gibi göründüklerini düşünürken Orsella bunun özellikle tercih edildiğini, insanın kendi ruhsallığına çekildikçe yukarıya, gökyüzüne yakın olma isteğinin doğal bir şekilde oluştuğundan bahsetti. Manastırlarda bu çekimle kendilerini olabildiğince en yukarılara konumlandırıyorlardı…