Nakş – ı Cihan Meydanı’nda dolaştım, durdum. Kemerlerin altından geçerken, kılık kıyafetleri incelerken, çayhanelerinde çay içerken mutluydum. Kaldığım otel de güzeldi güzel olmasına ama ucuz da değildi. Başka bir otelde kalmayı da tercih etmemiştim, bu şehir bu otelle güzeldi. Anılar arasındaki yerine bir başkası girsin de istememiştim. O nedenle kendimi hazırlanırken buldum. İsfahan’a doyum olmazdı, yine de Tahran otobüsündeydim işte…
