Dergimizin ilk sayısına göstermiş olduğunuz ilgi, biz Sırtçantam dergisi çalışanlarını fazlasıyla memnun etti.
Yazı: Pufi
Yapmak istediğimiz projelerimizin daha hızlı bir şekilde gerçekleştirebileceğimizi artık görüyorum. Ocak sayısında yapmış olduğum bir hata için özür dilemek istiyorum. Siz sevgili hayvan dostlarının geçte olsa yeni yıllarını kutluyorum.
Dergimizin baskıda olduğu tarihte tusunami felaketi yaşandı. Yeni yıl coşkusu hep bu felaketin acı hatıraları ile gölgelendi. Geçen sayımızda 5199 sayılı İçişleri Bakanlığı Genelgesini yazmıştım. Yine bu sayı için sizlere başka bir mevzuat sunmak istiyorum. Paris’te 15.10.1978 yılında UNESCO evinde imzalanan Hayvan Hakları Evrensel Bildirisi’ni tekrar hatırlatmak istiyorum. Gelecek sayıda görüşmek üzere.
Hayvan Hakları Evrensel Bildirisi:
Madde 1. Bütün hayvanlar yaşam önünde eşit doğar ve var olma hakkına sahiptirler.
Madde 2. Bütün hayvanlar saygı görme hakkına sahiptir. Bir tür hayvan olan insan, öbür hayvanları yok edemez, bu hakkı çiğneyerek onları sömüremez, bilgilerini hayvanların hizmetine sunmakla ödevlidir. Bütün hayvanların insanca gözetilme, bakılma ve korunma hakkı vardır.
Madde 3. Hiçbir hayvana kötü davranılamaz, acımasız ve zalimce eylem yapılamaz. Bir hayvan öldürülmesi zorunlu olursa, bu bir anda acı çektirmeden korkutmadan yapılmalıdır.
Madde 4. Yabani türden olan bütün hayvanlar kendi özel ve doğal çevresinde, karada, havada ve suda yaşama ve üreme hakkına sahiptir. Eğitim amacıyla olsa bile özgürlükten yoksun kılmanın her çeşidi bu hakka aykırıdır.
Madde 5. Geleneksel olarak insanların çevresinde yaşayan bir türden olan bütün hayvanlar, uyumlu bir biçimde türüne vergi yaşam koşulları ve özgürlük içinde yaşama ve üreme hakkına sahiptir. İnsanların kendi çıkarları için bu uyumda ya da bu koşullarda yapacakları her türlü değişiklik bu hakka aykırıdır.
Madde 6. İnsanların yanlarına aldıkları bütün hayvanlar, doğal ömür uzunluklarına uygun sürece yaşama hakkına sahiptir. Bir hayvanı terk etmek acımasız ve aşağılık bir davranıştır.
Madde 7. Bütün çalışan hayvanlar, iş süresinin ve yoğunluğunun sınırlandırılması, onarıcı ve güçlerini artırıcı bir beslenme ve dinlenme hakkına sahiptir.
Madde 8. Hayvanlara fizyolojik veya psikolojik acı çektiren deneyler yapmak hayvan haklarına aykırıdır. Tıbbi, bilimsel, ticari ve başkaca biçimlerdeki her türlü deney için de bu durum böyledir. Bunun yerine başka bir şey koyma tekniklerinden yararlanılmalı ve bu teknikler geliştirilmelidir.
Madde 9. Hayvan beslemek için yetiştirilmiş ise bakılmalı, barındırılmalı, taşınmalı, ölümü de korkutmadan ve acı çektirmeden olmalıdır.
Madde 10. Hayvanlardan, insanların eğlencesi olsun diye yararlanılamaz. Hayvanların seyrettirilmesi ve hayvanlardan yararlanılan gösteriler, hayvan onuruna aykırıdır.
Madde 11. Zorunluluk olmaksızın bir hayvanın öldürülmesi demek olan her davranış, yaşama karşı bir suçtur.
Madde 12. Çok sayıda yabani hayvanın öldürülmesi demek olan her davranış bir genocide (soykırım), yani türe karşı bir suçtur. Doğal çevrenin kirletilmesi ve yıkılıp yok edilmesinin sonu soykırıma varır.
Madde 13. Hayvanın ölümüne de saygı göstermek gerekir.
Madde 14. Hayvanları koruma ve savunma kuruluşları, hükümet düzeyinde temsil olunmalıdır. Hayvan hakları da insan hakları gibi yasayla korunmalıdır.
Sırtçantam 2. sayı, Şubat 2005