Uzun yıllar memleketten uzakta kaldığımda hep aklıma Nazım’ın ‘Yine memleketim üstüne söylenmiştir’ şiiri düşerdi: “Memleketim, memleketim, memleketim, ne kasketim kaldı senin ora işi. Ne yollarını taşımış ayakkabım, son mintanın da sırtımda paralandı çoktan, Şile bezindendi. Sen şimdi yalnız saçımın akında, enfarktında yüreğimin, alnımın çizgilerindesin memleketim, memleketim, memleketim…”
