Doğubayazıt’ta, Ağrı Dağı’nın karşısındaki bir tepenin üzerinde kartal yuvası misali, çölün ortasındaki bir vahaymışçasına konuşlanmış olan Osmanlı’nın incisi İshakpaşa Sarayı; tarihin sonsuzluğuna çoktan uğurlanmış olan nice öncekileri gibi bir günün daha kızıllara bezenmiş mavilikten, koyu karanlıklara teslim oluşuna tanıklık ediyor yine…
Sarayın, şu dünyanın hemen hepsi yalan denen nice derdine ve sevincine tanıklık etmiş olan nakşedilmiş incelikteki ve bu vakit itibariyle solup giden gün ışığıyla kızıllara bürünmüş taş sütunlarından sıyrılan tozlar, aydınlığın son perdesinde sahnelenen bu gün batımı oyununun atmosferine uyum sağlarcasına rüzgâra karışıp da Anadolu’ya bir soluk oluyor yine…
Bu kadim soluktan bir nebze çekildiğinde ise tarihin ve bu topraklarda hüküm sürmüş nice medeniyetin düşüne kapılıp; farklı hisler içerisine sürükleniliyor ve yeni gelecek günlerin umuduyla bambaşka hayallerin tutkunu olunuyor yine…
Yazı ve fotoğraf: Türker Adakale