Bilgisayardan ve yeni teknolojiden anlamam, aram da yoktur. Palamut devrinden kalma yöntemlerle (müsvedde hazırlar sonra temize çekerim) yazar, çizerim. Ara sıra bilgi ve kaynak taraması için Gogol denilen nesneye erişimde bulunuyorum aracılarla… Bu Gogul’un bilmediği yok. Her soruya yanıt verebiliyor ama ‘ne va, ne yok’ sorusunda apışıyor. Neyse geçelim efem…
Safranbolu’da Gogul gibi bir mahallelim var. Adı Haşim… Özel halk otobüsünde sürücü. Vaziyeti umumiyesine göre bir deri bir kemik. Yani Gamit… Boy bir 80 kilo 55, kaşık kadar yüz, iri parmaklı eller, kaşlar Vabis’in V kayışı gibi, burun belirgin, bıyıklar badem, imük oynar başlı, galak sıfır… Ustası ise amucazadesi Şöfor Basri Kavsa’nın oğlu Tırcı Fikri. Mak (Mack) dâhil sürmediği taşıt yok. Beş dakikada zincir takar. Doğuştan dört dörtlük sürücü. Giyimde acayip trentez. Haşim hizmet için yaratılmış. Halk minibüsüne binene, inene habar anlatıyor yani derdine çare, çözüm buluyor. Öfkelenme, sinirlenme hak getire…
Şehirden Köyiçi’ne kadar yirmiye yakın durak var. Geçeceği yerler ön camda yazılı; biletçi biniş kapısının tam karşısında. Gapı gibi duruyor, keyiften dört köşe. Çünkü sürücü Haşim, inene – binene duracağı, kalkacağı yere hâkim…
Yolcu biletçiyi iplemeden Haşim’le yüz göz oluyor. Önce parayı uzatır ve ‘aynalı sokaktan geçemi’ diye sorar. Haşim biletçiyi gösterir ve Aynalı’nın hangisinden diye soruyu debertler. Yanıt saç baş yolduracak kadar net. Şeyde immm, şeyin şeyinde… Haşim Gogulu devreye sokar. ‘Kavakla’dakinde mi, Gökcü deki mi, Adem’in önündeki mi’ diye bütün olasıklıkları sayar. Yolcu evelemeden gevelemeden tıkı kısır, arkaya geçer kavaklarda iner. Çünkü Aynalı Sokak, Kavaklar’da trafiği rahatlatmak için konan aynanın bulunduğu kavşaktır.
Haşim’e her gün böyle çetrefilli duraklar sorulur. örneğin; Conkbayırı, cennet, neşeli boğaz, Filamingo Yolu, üniversite mektebi, çarpışan arabaların önü, kefçi, fıstıklı bahçe, Tömekbahçesi, Cirikbahçesi gibisinden.
Gogul Haşim hepsini en doğru şekilde gösterir. Görevini dört dörtlük yapar. İyi ki varsın Gogıl Haşim. Safranbolu’da ömür biter durak bitmez. Böyle giderse bir gün sana Çanakkale Şehitleri Destanı’nı okutturacaklar.
Dur yolcu, bilerek bindiğin bu minibüs her yerden geçebülü, geçmeyebülü, daşdüşebülü, tomruk yuvarlanabülü, ayı çıkabülü diye seni şair yapacaklar. Tıra bindirecekler. Aman diggat. Biletçiyi devreye sok. Yan gelip yatmak yok.
Fotoğraf: İsmail Şahinbaş