Ertesi gün gidişe doğru uyandım yine. İçimde kalmak isteyen yandan ziyade gitmek isteyen yan daha güçlüydü artık. İçinde bulunduğum yaşam biçimleri, düşünce tarz ve adetleri bakıp da görebildiklerim arasındaysa eğer gördüklerim çok da kalmanın bir anlamı olmadığını söylüyordu. İnsan her yerde aynı insandı; görünen şeklin, kıyafetlerin, törelerin ötesinde aynı şey vardı; hem özgün hem de çürük yan. İkisini de görebiliyordum.
