Anadolu kültür hazinesinin tanıtımına üç yeni kitap daha katıldı. ‘Germir: Geleneksel Kayseri Mahalleleri’, ‘Bergama Müzesi Etnografik Eserleri’ ve ‘Sipil’den Manisa’ya Ab-ı Hayat Manisa Çeşmeleri’ isimli yayınlar kültür dünyamıza ışık tutacak nitelikte.
Germir: Geleneksel Kayseri Mahalleleri
Germir, Kayseri’nin doğusunda, şehir merkezine yaklaşık 6 km uzaklıkta, Devrenek Vadisi içinde yer alan tarihi bir köy yerleşimi. Hitit, Kapadokya, Roma – Bizans, Selçuklular ve Osmanlılar döneminin izlerini taşıyan köyün tarihi ve kültürel değerleri bir kitapta toplandı. ‘Germir: Geleneksel Kayseri Mahalleleri’ isimli kitap Kayseri Büyükşehir Belediyesi tarafından yayımlandı.
İmar ve Şehircilik Daire Başkanı Yüksek Mimar Ayşe Önder, KUDEB Şube Müdürü İnşaat Yüksek Mühendisi Fatih Cevat, Uzman Arkeolog Elif Daysal, Mimar Hayriye Özokutan Alp, Sanat Tarihçi Banu Küçük, Şehir Plancısı Hadi Kuvulmaz’ın araştırma ve yazılarının ürünü olan kitap 119 sayfadan oluşuyor. Kitapta, Germir’in tarihi dokusu fotoğraflarla birlikte anlatılıyor.
Bergama Müzesi Etnografik Eserleri
Bergama, sahip olduğu bereketli toprakları nedeniyle tarihin ilk çağlarından itibaren iskân edilmiş, bu nedenle antik dönem kültürüne özgü kalıntı ve değerleri ile ünlü bir Ege kenti. Bergama’da çeşitli etnik grupların oluşturduğu renkli, sosyal ve kültürel yapı da bu tarihi kenti daha özellikli kılıyor. Tarihi kadar Bergama’yı Bergama yapan bu folklorik, etnolojik, etimolojik değerleri BERKSAV – Bergama Kültür ve Sanat Vakfı bir kitapta derledi.
201 sayfalık kitap, Ege Üniversitesi Bergama MYO Öğretim Görevlisi Tekstil Tasarımcısı Gülseren Özen, Bergama Müzesi Sanat Tarihçisi Nilgün Ustura, Bergama Kültür ve Sanat Vakfı Müdürü Restoratör – Konservatör Berna Avdan, Bergama Müzesi Sanat Tarihçisi Ebru Kırmızıyüz tarafından hazırlandı. Kitapta yer alan fotoğraflar ise Seval Koç’a ait.
Kitapta, Bergama yöresinin geleneksel giyim kuşamı, şalvar ve efe kıyafetlerinin üzerinde yer alan motiflere kadar detaylarıyla inceleniyor.
Sipil’den Manisa’ya Ab-ı Hayat Manisa Çeşmeleri
“Tarihi ve coğrafi konumu itibariyle önemli bir yere sahip olan Manisa, Saruhanoğulları Dönemi’nde beyliğin merkezi, Osmanlılar Dönemi’nde ise ‘Şehzadeler Kenti’ olarak tarih içindeki yerini almıştır. Özellikle Osmanlı Klasik Çağı’nda ekonominin doruk noktasına ulaşmasıyla, kentte imar faaliyetleri hızlanmıştır. İnşa ettirilen birçok cami, han, hamam vb yapıların yanında çeşmeler de sokak dokusu içinde yerini almıştır.
Su, insanoğlunun yaşamını sürdürebilmesi için ihtiyaç duyduğu en önemli maddelerden biridir. Yaşamı sürdürebilirlik, kuşkusuz ki tarih boyunca insanoğlunun su kaynakları yakınında yerleşmesine neden olmuştur. Özellikle Türk – İslam Dönemleri’nde akan suyun tercih edilmesiyle, suyun insanoğluyla buluştuğu son nokta çeşmeler olmuştur. Türk mimarisindeki boyutuyla sokak dokusu içersindeki en küçük yapılardan biri olan çeşme, sosyal yaşamdaki yeri ve fonksiyonuyla mimarlık tarihi içersindeki önemini sürekli korunmuştur.”
Sipil’den Manisa’ya Ab-ı Hayat: Manisa Çeşmeleri kitabının yazarı Hasan Uçar 219 sayfalık kitapta kentin ve çeşmelerin kökenini bu cümlelerle anlatıyor.