Şaman’la birlikte geçen 5 özel gün sonrasında ayrıldık, o kendi yaşamına geri döndü, ben kendi yaşamıma. Evinden ayrı geçirdiği günler sonrasında gitmek için duyduğu istek gözümden kaçmadı. Bildiğim bir şey vardı; burada da yerine oturmuştu; insanın kendini ‘kendi’ gibi hissettiği özel bir yeri vardı ve olmalıydı da. O kendi yerine gitmek üzere adımlarını hızlandırmıştı, oysa benim gidecek ‘kendi’ yerim yoktu, yollardaydım ve yolculuğum devam ediyordu…
