Geminin bütün yükü boşaltıldı. Gemideki navlunun değerinin, o gün için yüksek bir meblağ olan 250.000 Lira olduğu tespit edildi. Ancak, dillere destan hazinden bir eser yoktu. Bu arada navlun arasında bulunan daktilo makinesi incelenirken içersinden pırlanta yüzük ve küpeler döküldü. Bu olay sonucunda gemi ne kadar arandıysa da başkaca hazine sayılabilecek değerli bir şeye rastlanmadı.
Trabzon Vapuru seferlere başladı. Kurtuluş Savaşı’nda kullanılan uçakları Rusya’dan getirdi, Zonguldak’tan da kömür nakliyesi yaptı. Çoğunluklada Karadeniz limanları arasında yolcu ve yük nakliyesinde kullanıldı. Üzerinden bu kadar zaman geçtiğinden gemide ki hazineden umut kesilmiş, hatta unutulmuştu.
Bir gün, Enosis in tutuklu bulunan 2. kaptanı yetkililere başvurdu. Özgürlüğünün verilmesi karşılığında gemideki hazinenin yerini söyleyeceğini beyan etti. Verdiği bilgiler sonucu 2. kaptanın kamarasının döşeme tahtaları sökülünce çok miktarda altın ve gümüş para bulundu. Söz verildiği gibi 2. kaptan serbest bırakılarak memleketine gönderildi.
Bunu duyan tutuklu çarkçıbaşı da başvuruda bulunarak gemide başka hazine olduğunu serbest bırakılması halinde yerini göstereceğini bildirdi. Geminin her yanı defalarca aranmış olduğundan önce çarkçıbaşının söylediklerine inanılmadı. Ancak, çarkçıbaşının detaylı tarifi sonucu geminin kazan dairesi ve kömür ambarı tekrar arandı ve pis sintine sularının içinden toplam 11 çuval altın çıkartıldı. Elde edilen hazinenin değeri 1.000.000 Lira civarındaydı. Bu para Türkiye Cumhuriyeti Hazinesi’ne devredildi. ‘Ganaim-i Bahriye’ yasasına göre ancak 60.000 Lira değer biçilen Enosis Gemisi’nin yarı değeri olan 30.000 Lira 1 ve 2 numaralı gambotların personeline dağıtıldı.