Yıllardır içimde bir kuş cıvıldardı.’Doğu Karadeniz’i gör’ diye. Bir türlü denk gelmemişti. Ne zaman planlasam, eşek sekiz, yük dokuz olurdu. Bu isteğimden tam da vazgeçmişken, bir güneş ışıdı. Beş kadın Doğu Karadeniz, Gürcistan gezisi planlamışlardı. Son anda birisinin işi çıkmış. Benim Karadeniz özlemimi bildikleri için, derdeste beni arabaya attılar, bir kişilik yer de doldu. 30 Haziran 2012 günü Ayşe’nin kullandığı arabayla yollara düştük.
