“Sesin gönlümüzün sesine, gönlümüzün huyuna uysun. Gece, gündüz neşelensin, söyledikçe söylesin… Sesin yorulunca, biz de yoruluruz, hasta oluruz. Sesin, kamış gibi şekerler çiğnesin, ballar yesin. Bir kurnazlık ederek sarhoş gibi kendimi oraya atayım, atayım da bakayım, O cihanın canı orada mıdır? Ya maksadına erişeyim, o yurda ayak basayım yahut da gönlüm gibi, başımı da, vereyim elden çıkarayım, gitsin.”
