‘’Güzelliğinin anlatılmasına, tasvirine, dile gelmesine imkân olmayan sevgili, gece eve geldi. Aheste aheste bana doğru ilerledi ve sordu; ‘günün nasıldı, hoş muydu? O eteğini süre süre yürürken, gönlüm ona dedi ki: sevgilim, eteğinizi toplayınız, çünkü evin içi kanlı gözyaşlarıyla doludur.’’
